Parijs-2024: grotere tijdbom onder westerse eenheid dan F16's

Merkwaardig, dat Rolf Bos in zijn boeiende historische overzicht de onmiddellijke toekomst zo tekortdoet. Zijn scenario is dat Oekraïne de Olympische Spelen zal boycotten en dat de rest van de wereld wel gaat. Hoe waarschijnlijk is dat? Zullen de Baltische landen Oekraïne in de steek laten? Polen? Als deze landen een boycot steunen zal het Westen tot op het bot verdeeld raken.

Parijs als hoofdstad van een verdeeld Europa is het mooiste cadeautje dat Poetin zich kan wensen.

In de vorige artikelen zijn tal van voorbeelden gepasseerd over de relatie tussen sport en politiek in het Oost-West conflict. Het dreigement van Jimmy Carter om de Olympische Spelen in Moskou in 1980 te boycotten, na de Russische inval in Afghanistan in december 1979 en het appel van Sacharov vanwege de mensenrechten, viel niet in goede aarde in Frankrijk en Duitsland. Vergeten wordt dat dit conflict samenviel samen met het moeizame NAVO-besluit van december 1979 om nieuwe raketten in Europa te plaatsen. Met name de Duitse bondskanselier Helmut Schmidt kon geen verdere verdeeldheid gebruiken. Het resultaat was een waaier van halfslachtige beslissingen: kleine delegaties naar Moskou, de ene sportbond wel en de andere niet, gedoe met vlaggen, et cetera.

In het recentere geheugen zitten de foto’s gegrift van een vrolijke president Macron samen met Poetin op de tribune in Moskou tijdens de finale van het WK-voetbal in Moskou in 2018. Duidelijker bewijs dat het Westen akkoord was met de annexatie van de Krim in 2014 (niet de jure, wel de facto) kon Poetin zich niet wensen. Die foto’s worden volgend jaar ongetwijfeld weer uit het archief gehaald.

PoetinInfantinoMacron2018

En dan is er de binnenlandse politiek. De Zomerspelen in Parijs zijn luttele maanden voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Is Oekraïne dan inderdaad teruggebracht tot een regionaal conflict in Europa?

Ik vrees dat Parijs-2024 een grotere tijdbom onder de westerse eenheid is dan alle Leopards en F-16s bij elkaar. Uiteraard zijn de Fransen zich daarvan bewust. Kan Rolf Bos iets aan zijn analyse toevoegen over pogingen nu van Frankrijk om te voorkomen dat het nationale feestje van volgend jaar de mist in gaat? 

Laurens Hogebrink