Dat Poetin de winnaar was van de top in Helsinki lijdt geen twijfel. Hij was beter voorbereid, consistenter en slimmer. Trump heeft zich de kaas van het brood laten eten en de twijfels over zijn loyaliteit en betrouwbaarheid alleen maar doen toenemen. Maar ook Poetin heeft minder bereikt dan had gekund, zegt analist en ex-top-diplomaat Vladimir Frolov. Alleen al het noemen van zijn aartsvijand William Browder was een misser van de bovenste plank.

(foto Kremlin.ru)

door Vladimir Frolov

Vladimir Poetin kan tevreden zijn met de resultaten van zijn eerste volledige topontmoeting met Donald Trump. Het belangrijkste doel lijkt bereikt: een ontdooiing van de politieke relaties en contacten, die in 2014 zijn bevroren door de Obama-administratie in antwoord op de Krim en de Donbas. Naar het zich laat aanzien stonden daar geen concessies van Russische zijde en wijzigingen in de Russische politiek tegenover.

Poetins opdracht was sterk vereenvoudigd door de talloze keren dat Trump tijdens zijn reis door Europa de wens uitsprak om de betrekkingen met Rusland te verbeteren en zelfs met Poetin vriendschap te sluiten. De laatste tweet van Trump voor de top, waarin hij 'de jarenlange domheid en stupiditeit van de kant van de VS' de schuld gaf voor de verslechterde betrekkingen met Rusland, onderstreepte feitelijk de voorzet die het Kremlin aan de vooravond van de ontmoeting gaf: voor een verslechtering van de betrekkingen zijn gewoon 'geen objectieve redenen'. Met andere woorden: de Obama-administratie had als het ware zonder enige grond de betrekkingen verziekt. Het twitterantwoord van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken met het spottende 'We agree! was eigenlijk overbodig trollen.

Geopolitieke pariteit

Het belangrijkste wat Poetin heeft gekregen was de mogelijkheid op de persconferentie naast de Amerikaanse president te staan en de grote internationale problemen op te sommen, die hij nu samen met Donald Trump gaat oplossen, zonder terug te blikken op het verleden of rekening te houden met de mening van andere staten. Dat was de officiële erkenning van de status van Rusland als wereldmacht, gelijkwaardig aan de VS, de heilige 'geopolitieke pariteit' waarnaar de Russische president zijn hele vorige termijn heeft gestreefd.

Deze status werd ook onderstreept door Poetin en Trumps voortdurende verzekering dat Rusland en de VS de twee enige nucleaire wereldmachten en energiesupermachten zijn, evenals door het enigszins mistige voorstel van Poetin om na te denken over de vorming van een Russisch-Amerikaanse evenknie voor de OPEC ter 'stabilisering van de prijzen'. Kennelijk heeft Trump gevraagd de export van Russische olie te verhogen in antwoord op het Amerikaanse embargo op export uit Iran. 

'Het is nog maar vier uur geleden dat de verhoudingen slecht waren, maar nu zijn ze beter,' zei Trump op de persconferentie. Wat kun je nog meer wensen? Bij dit alles zag Poetin er uit als de 'oudere partner', beter voorbereid, concreter en preciezer. Hij was leidend en niet volgend. Trump zag er een beetje gedesoriënteerd uit, als iemand die slecht begreep waar het allemaal over ging. 

Lees meer