Rusland heeft het plutoniumverdrag met de VS opgezegd om een signaal af te geven, schrijft de Russische politicoloog Andrej Kolesnikov. Rusland bevriest de betrekkingen met Amerika. Aan het onvervulbare eisenpakket te zien, komt het neer op een afkondiging van een nieuwe Koude Oorlog.
door Redactie
Er is nog een rode lijn gepasseerd: met de vertrekkende Amerikaanse regering doet het Kremlin geen zaken meer. Dit stelt Andrej Kolesnikov, journalist en politicoloog in een artikel op de nieuwssite Gazeta.ru. De nieuwe Doema krijgt meteen een wet te behandelen over het opzeggen van het plutoniumverdrag met de Verenigde Staten. Hierin wordt hervatting van de samenwerking gekoppeld aan evident onvervulbare eisen. Een daarvan is compensatie voor economische verliezen als gevolg van de Westerse economische sancties én voor de maatregelen die Rusland zelf nam in antwoord op die sancties.
De lijst van verwijten aan de VS, en dus het hele Westen is zo ernstig, dat deze gezien kan worden als een aankondiging van een nieuwe Koude Oorlog met Amerika, schrijft Kolesnikov. Het gaat helemaal niet om plutonium. 'De Russische regering gedraagt zich in deze hele kwestie wat stijl en inhoud betreft als heer en meester van een supermacht.'
Straf voor MH17 en Syrië
Rusland bevriest de betrekkingen met de VS, totdat er een nieuwe president is aangetreden, hoe die ook moge heten. Het is ‘straf’ voor het MH-17 rapport waarin Rusland werd aangewezen als het land waar de Boek-raket vandaan kwam en voor de verscherping van de relaties in Syrië. 'En in z’n totaliteit voor alles wat de afgelopen jaren is gebeurd, niet vanaf Majdan, maar al sinds de Arabische Lente', aldus Kolesnikov.
Toen Rusland een jaar geleden zich ging bemoeien met Syrië, ontstond er om onbekende redenen een euforische hoop op hernieuwing van de politieke relaties tussen Rusland en de VS, schrijft Kolesnikov. 'Maar de Syrische woestenij bleek zo’n labyrinth dat als resultaat de spanningen tot een gevaarlijk niveau zijn opgelopen.'
Assad is 'onze klootzak'
Na het opzeggen van het plutoniumverdrag heeft Amerika officieel de samenwerking met Rusland in Syrïe verbroken. 'Die stap werd ook verwacht en uitgelokt. De VS en de USSR hebben een paar keer indirect oorlog met elkaar gevoerd, zoals in Korea en Vietnam. Nu kan er eenzelfde situatie ontstaan, maar de partijen staan veel dichter bij elkaar. Assad is van nu af aan "onze klootzak" en we zullen hem niet laten vallen. Voorlopig, natuurlijk.'
Rusland zocht volgens Kolesnikov naar een conflict waarmee het een belegerde vesting-sentiment kon ondersteunen in de tijd tussen de Doema-verkiezingen in 2016 en de presidentsverkiezing in 2018. Dat vond het uiteindelijk in Syrië, en nu staat Rusland daar tegenover zijn belangrijkste en machtigste rivaal, de VS. 'Onder de brokstukken van de Nederlandse Boeing is het vertrouwen tussen Rusland en het Westen begraven.'
In zekere zin is het Syrië van 2016 de Krim van 2014, vindt de Russische politicoloog, in elk geval qua omvang, emotionele lading, en effect op de relaties van Rusland met de rest van de wereld. 'Beide conflicten zetten het Westen in de hoek, en de lokken een opleving van primitief patriottisme uit in Rusland, ze verenigen de natie op een negatieve in plaats van positieve agenda.'
Onbegrepen, alleen, maar overwinnend
'Wij zijn weer niet begrepen, wij zijn weer belogen, wij zijn aangevallen, wij verdedigen ons – wij zijn beledigd, maar ongewoon sterk, wij doen alles zelfstandig. En altijd winnen we.'
Dit model werkte en werkt tot nu toe, het consolideert de publieke opinie. Alleen moet dit model steeds gevoed worden met conflictstof en nieuwe vijanden, aldus Kolesnikov. Maar een conflict met de VS is de uiterste grens, 'tenzij we een handels- en informatie-oorlog met Marsmannen, die het op onze soevereiniteit voorzien hebben, aangaan'.
De eisen die Rusland nu stelt, zijn voor het Westen heel pijnlijk en verminderen de mogelijkheden tot onderhandelen over alle mogelijke kwesties. Het betekent waarschijnlijk ook, denkt hij, de bevriezing van serieuze gesprekken over Oekraïne in het kader van de Normandië-contactgroep. 'Het betekent daamee ook het einde van de illusie, dat de sancties en tegenmaatgelen binnen afzienbare tijd worden opgeheven.'
Hij concludeert: 'Dit is geen slim pokerspel, hier legt Rusland zijn kaarten op tafel. Zo gaat men een rode lijn over. Zo beginnen oorlogen, inclusief "koude".'
Volgens Kolesnikov wordt zo een hysterische toestand gecreëerd, waarbij er telkens weer een nieuw conflict voor een energie-impuls zorgt en waarin in 2018 de president gekozen kan worden. 'Maar een normale ontwikkeling lukt op deze manier zeker niet.'